Jump to content

წითელი პარასკევი


Recommended Posts

წითელი პარასკევი - იესო ქრისტეს წმიდა ვნებათა ხსენება

ur2of.jpg

დღეს კაცობრიობამ ღმერთს სიკვდილი მიუსაჯა. დღეს მოხდა ღმერთის საშინელი განსჯა... სამყაროს არასდროს უხილავს ასეთი უმანკო განსასჯელი და ასეთი საშინელი მსაჯული: არასდროს დაუცინიათ ღმერთისთვის ასე საშინლად. მოხარხარე ჯოჯოხეთი ჩასახლდა დღეს ადამიანში და დასცინა ღმერთსა და ყოველივე ღვთაებრივს. დღეს დასცინეს მას, ვისაც არასდროს გაუცინია. დღეს დაამცირეს ის, ვინც მოვიდა ჩვენს განსადიდებლად; დღეს ვტანჯავთ მას, ვინც მოვიდა ტანჯვისაგან ჩვენს განსათავისუფლებლად; დღეს სიკვდილს ვანიჭებთ მას, ვინც მარადიული ცხოვრება მოგვიძღვნა.

საკუთარი ხალხისაგან უარყოფილი სამყაროს მეუფე ჯვარზედ აღესრულა; ზეციური სიყვარული გაითელა ადამიანური სიძულვილით; ნათელი ჭეშმარიტი შეურაცხყოფილი იქნა სიცრუითა და ადამიანური ღალატით. რა ჩააცხრობდა ზეციური მამის მრისხანებას, როგორი ღვაწლი გამოისყიდდა კაცობრიობის ამ ახალი ცოდვით დაცემას. რას წარმოადგენდა მთელი სამყარო და თვით ზეციური ძალები ძე ღმრთისას დანთხეული სისხლის თუნდაც ერთი წვეთის წინაშე?.. გოლგოთიდან ყველაფერი ხელისგულივით მოჩანდა. ნათელი იყო ყოველივე და სამყარო განაჩენს ელოდა. განაჩენი წარმოითქვა ნაგვემი, შეურაცხყოფილი, ტანჯული ძე კაცისას მიერ: „მამაო, მიუტევე ამათ, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან“.

აღსრულდა რაღაც დიადი, განუზომლად მნიშვნელოვანი და იდუმალი. მოხდა დაცემული ადამის აღდგინება, ქრისტეში ადამიანის ღმერთთან შეერთება, ცოდვების წარხოცვა, სიცოცხლის განახლება. მამის მიერ მოცემული საქმე აღასრულა ძემ. მამისადმი სრული მორჩილების გზა ბოლომდე განვლო. აღსრულდა ადამიანური სიმართლეც: ის სიყვარული, რაც ერთმა შეიძლება ყველას მისცეს, მიეცა ქვეყანას; ის ბოროტება, როგორიც შეიძლება ამ სოფელმა ერთს დაატეხოს, ქრისტეს ხვედრი შეიქნა. კაცობრიობამ გოლგოთაზე გაასამართლა ქრისტე, მაგრამ გოლგოთაზევე გასამართლდა კაცობრიობაც. გოლგოთაზევე დასრულდა ადამის მოდგმის ქრისტიანობამდელი ისტორია. მართალია, იუდეველებმა ჯვარს აცვეს უფალი, მაგრამ სამაგიეროდ თითქმის მთელმა მაშინდელმა წარმართულმა სამყარომ თაყვანი სცა ჯვარცმულს, როგორც ღმერთს და ამით ქრისტეს ვნების გზა სამყაროს გადარჩენის, ბოროტებისა და ცოდვის უფსკრულიდან მისი აღმოყვანის გზად აღიარა. ქრისტეს ჯვართან ჯვარცმისას შეკავშირდა სამყაროს მთელი ბოროტება და იქვე, ჯვარცმისას, ჯვართან მოხდა ამ ბოროტების დამარცხება. დამარცხება, ასე რომ სწყუროდათ ბოროტებისა და ძალადობის გარემოცვაში მცხოვრებ სიმართლის მაძიებელთ.

ქრისტეს ჯვრით დასრულდა ძველი ცხოვრება და დაიწყო ახალი, რომელშიც აღორძინდა ადამიანის სული. გოლგოთაზე ნათლად გამოიკვეთა საშინელება გზისა, კაცობრიობა რომ ვიდოდა ქრისტემდე. ადამიანს საშუალება მიეცა სინანულისა. გოლგოთა იყო ბრძოლა სიკეთისა ბოროტებასთან, ნათლისა ბნელთან, ქრისტესი ამა სოფლის თავადთან.

და ქრისტემ სძლია ამ სოფელს!

________________________________________________________________

მიტროპოლიტი დავითი

ქადაგება წითელი პარასკევს

ვხედავთ ამ წმიდა გარდამოხსნას, მასზე გამოსახულ ჯვარცმულ მაცხოვარს და ვივსებით მწუხარებითა. გული გვიღონდება იმ უზომო ტანჯვა-წამებათა წარმოდგენაზე, რომელნიც დაითმინა იესო ქრისტემ ურიათაგან. ასე შეუბრალებლად, სასტიკად მოექცნენ ებრაელნი მაცხოვარს, როცა მას იმათთვის და საზოგადოდ არავისთვისაც არაფერი ცუდი არ უქმნია. პირიქით, მან მთელი კაცობრიობა გააბედნიერა, მიანიჭა მას ჭეშმარიტება და ცხონება, უჩვენა მას გზა, მიმყვანელი ზეციერი მამისადმი, საუკუნო ნეტარებისადმი. ამასთანავე ჩვენ გვიკვირს, თუ როგორ დაუბნელდათ ებრაელებს გონება, რომ ამისთანა კეთილისმყოფელი, ამისთანა სპეტაკი სულითა, მართალი, უმანკო არსება აწამეს და ბოლოს ჯვარზე გააკრეს, და თან მოგვდის ჯავრი მტანჯველთადმი.

გარნა, ძმანო, რა სასაცილოა ჩვენი ასეთი საქციელი მართლა, რომ ჩვენ თვითონ ვართ გონებადაბნეულნი, რომ ებრაელებს ვკიცხავთ. ვაძაგებთ მაცხოვრის ასე ტანჯვისათვის და ამავე დროს ვერ გამჩნევთ, რომ ჩვენ თვითონ უარესად ვეპყრობით იესო ქრისტეს, უფრო მეტ დამცირებასა და მწუხარებას ვაყენებთ მას, ვიდრე ებრაელნი. ურიათა არა უწყოდნენ, თუ ვინ აღმართეს მათ ჯვარზე; იმათ ის ეგონათ უბრალო კაცი, მატყუარა. აკი მაცხოვარმა, ჯვარზე ჩამოკიდებულმა, სიკვდილის წინ თქვა: მამაო, შეუნდევ მათ, რადგან არა იციან, თუ რას შვრებიან; ჩვენ კი ვიცით, ვინცაა იესო ქრისტე, თუ რა სიკეთე შეგვძინა მან; გვესმის, რომ იგი დიდი მადლობის ღირსია, რომ ჩვენ მოვალენი ვართ, ვადიდოთ ის, ვემსახუროთ მას მთელ ჩვენს სიცოცხლეში. გარნა ამავე დროს უგულებელსვყოფთ იმის მცნებას, იმის რჩევას, რომ მოვაწყოთ ჩვენი ცხოვრება იმის სწავლისამებრ, მოვსპოთ ჩვენს გუნებაში ბოროტება და გავამეფოთ კეთილი, ნამეტურ მივსცეთ ადგილი სიყვარულსა და მშვიდობას. თავის გამოსათხოვარ სიტყვაში მან უთხრა მოციქულებს: იქონიეთ სიყვარული ერთიმეორისადმი და ამით გაიგებენ, რომ თქვენ ხართ ჩემი მიმდევარნიო. აჰა, ახლა თვალი გადავავლოთ ჩვენ ცხოვრებას, საზოგადოსა და კერძოსა, და პირუთვნელად გავსინჯოთ იგი, აბა თუ ცოტათი მაინც ვასრულებთ მაცხოვრის სწავლას, აბა თუ რომელ სათნოებას აქვს ადგილი ჩვენს ცხოვრებაში? სინდისის ქვეშ უნდა ვაღიაროთ, რომ მთელი ჩვენი ყოფა-ცხოვრება დაბადებიდან სიკვდილამდე მაჩვენებელია იმისა, რომ ჩვენი გონება, გული და მნებელობა ძალიან შორსაა სახარებიდან. აბა რითი განვირჩევით ჩვენ არაქრისტიანეთაგან? იგივე დაუსრულებელი ზრუნვა და შფოთი მხოლოდ არსებობისათვის ამ სოფლად, ჭამა-სმისთვის, ხორციელ სიამეთათვის; იგივე სიძულვილი, შური, განხეთქილება, კაციჭამიაობა, ერთიმეორის დაღუპვა! არავინ, არავინ არ ცდილობს ქრისტეს სათნოებანი განახორციელოს! ვის ვამტყუნებთ? რითი ვამტკიცებთ ჩვენს პატივისცემასა მხსნელისადმი? პატივს ვცემთ კი არა, ვარისხებთ კიდეც ჩვენის არაქრისტიანული ცხოვრებით.

არა, ძმანო, ებრაელები კი არა, ჩვენი თავი უნდა ვაძაგოთ, რომ ვცრუობთ, ტყუილად ვატარებთ ქრისტეს სახელს, რომ ჩვენი ცხოვრება სრულიად არ შეეფერება იმის მაღალ სწავლას.

თელავი, 1912 წ.

Link to comment
Share on other sites

უკომენტაროდ. მადლობა რომ დაგვიწერე

არაფრის რა მადლობა. :)

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.