NEIRON Posted November 1, 2010 Share Posted November 1, 2010 3D დისპლეი 3D მონიტორი არის ნებისმიერი მოწყობილობა,რომელიც გადმოსცემს გამოსახულებას,რომელსაც აღიქვამს ადამიანი,როგორც მოცულობითი(ანუ 3D-ში) სათვალეებით და დამატებითი მოწყობილობების გარეშე. 3D მონიტორები იყოფა ჯგუფებად,(3D)გამოსახულების აღბეჭდვის და მიხედვით: სტერეოსკოპული:რეპროდუცირდება 2 კუთხე მოცულობითი სცენის,რომელთგან ერთი მარცხენა თვალისთვისაა განკუთვნილი,მეორე კი მარჯვენასთვის. მულტიხედიანი: აღბეჭდავენ რამოდენიმე მოცულობით ხედს მიმდევრობით,რომელთგან ნებისმიერი 2 წარმოადგენს სტერეოწყვილს. ჰალოგრაფიული: აღბეჭდავენ უწყვეტ სინათლის ველს, რომელიც შეეფერება 3D გამოსახულებას. ვოლუმეტრული(მოცულობითი): აღბეჭდავენ გამოსახულებას პიქსელების ან ვექტორების სახით. მუშაობის პრინციპი,პლიუსი და მინუსები: სტერეოსკოპული 3D მონიტორის მუშაობის პრინციპი: გამოსახულების მოცულობის გაყოფა ხდება 2 ნაწილად ვერტიკალური სიბრტყეში, მონიტორის პეპენდიკულარულ ნაწილში და გადის მის ცენტრში. სიბრტყის მარცხნივ არის გამოსახულება მარცხენა თვალისათვის, მარჯვნივ კი-მარჯვენა თვალისათვის. თავისთავად ასეთი მოქმედების პრინციპის გათვალისწინებით ადამიანს თავი უნდა ჰქონდეს ისე განთავსებული, რომ თითოეული თვალი თავის სიბრტყეში იმყოფებოდეს 3D გამოსახულების ნორმალურად საყურებლად. 1 მომხმარებლიან კონფიგურაციას ავტომატიკის საშუალებით თავისუფლად და „გემოვნებიანად“ იხმარს ადამიანი, რადგან ავტომატიკა ავტომატურად ეძებს 2 თვალისათვის საუკეთესო ხედვის სიბრტყეს, ეს სისტემა კი მაყურებლის თავის მობრუნებისას „დასდევს“.(ანუ 2სიბრტყეს რომ ხედავდეს თითოეული თვალი, მარცხენა-მარცხენას, მარჯვენა კი- მარჯვენას). ტექნიკურად სტერეოსკოპული 3Dმონიტორის შესაქმნელად ყველაზე უკეთ LCD მონიტორი მიდის, ან პლაზმური პანელები, რადგან პიქსელები მჭიდროდაა „მიბმული ადგილზე, CRT მონიტორებისგან განსხვავებით, სადაც გამოსახულებას ოდნავი გადახრები აქვს და იცვლის მაშტაბს. სტერეო რაკურსისათვის ყველაზე ოპტიმალური გადაწყვეტილებაა პარალაკს-ბარიერი, რომელიც შეგიძლიათ სახლის პირობებშიც დაამზადოთ, თუ გაქვთ LCD მონიტორი. ამისათვის უნდა დავბეჭდოთ გამჭვირვალე მასალაზე ვერტიკალური შავი ხაზები 2 პიქსელის დაშორებით თქვენი მონიტორის ეკრანიდან, დაბეჭდილი უნდა იყოს ისე, რომ მათ შორის დარჩეს ვიწრო სივრცე. დამზადებულ ქმნილებას თუ მონიტორზე მივადებთ, გარვეული პოზიციიდან გამოჩნდება მხოლოდ პიქსელთა გარკვეული ჯგუფი, ხოლო მეორე კუთხიდან ის პიქსელები რასაც ვერ ვხედავთით პირველი თვალით. სურ:3 რა არის პარალაკსი პარალაკსი არის ობიექტის მდგომარეობის შეცვლა უკანა ხედის დახმარებით, რომელიც დამოკიდებულია მაყურებლის სიშორეზე (მონიტორიდან). პრალაქსი გამოიყენება გეოდეზიასა და ასტრონომიაში მოშორებულ ობიექტებს შორის მანძილის გასაზომად. პარალაქსის მოვლენაზეა დაფუძნებული ბინოკულარული მხედველობა. ბინოკულარული მხედველობა გამოსახულების სხეულის ორივე თვალით ერთდროულად წმინდად ხედვის შესაძლებლობას ეწოდება. ამ შემთხვევაში ცხოველი ან ადამიანი ხედავს ნივთის გამოსახულებას, რომელსაც უყურებს, ანუ მხედველობა ორივე თვალით. ქვეცნობიერი შეერთებით მხედველობის ანალიზატორთან თავის ტვინის ქერქში თითოეული თვალიდან მიღებული გამოსახულება შეერწყმება ერთმანეთს. იქმნება მოცულობითი გამოსახულება. ბინოკულარულ მხედველობას აგრეთვე სტერეოსკოპულსაც უწოდებენ. ეს ანიმაცია პარალაქსის მაგალითია. როგორ მოძრაობს მხედველობის წერტილი 1 მხრიდან მეორისკენ და პირიქით, ობიექტები რომლებიც შორსაა ნელა მოძრაობენ,ვიდრე ისინი, რომელებიც ახლოს არიან (კამერასთან). სურ:3-ზე ნახეთ რასტრსა და პანელს შორის სივრცე, რომელიც უზრუნველყოფს სჭირო ხედვის კუთხეს. ეკრანზე საჭიროა მხოლოდ სპეციალურად მომზადებული გამოსახულება გაშვება, რომლებშიც პიქსელები წყვილდება მარჯვენა და მარცხენა თვალისათვის.“ხვრელური რასტრი“-ს ნაკლია მონიტორის სიკაშკაშის დაკლება, რადგან ენერგიის ნაწილი შთაინთქმება შავი ხაზებით. რასტრის განვითარებული ვარიანტი გახლავთ ლინზური რასტრი. ასეთი მეთოდის უარყოფითი მხარეა რომ იგი არა 1 არამედ რამოდენიმე წარმოსახვით სიბრტყეს ქმნის. მისი დაყოფის ადგილებში რამოდენიმე L და R რაკურსია, ასეთ შემთხვევაში მაყურებლის გადაადგილება გარკვეული კუთხით ცენტრალური სიბრტყისდამი, ქმნის არასასიამოვნო ეფექტს, რომელსაც „ფსევდოსკოპურება“ ეწოდება, როცა მარჯვენა თვალი ხედავს მარცხენა თვალის გამოსახულებას და პირიქით. შემდეგი უარყოფითი მხარეა-3D დისპლეის ჰორიზონტალური გარჩევადობის შემცირება 2 ჯერ მონოსთან(მონო-ერთს ნიშნავს) შედარებით, პიქსელები შეგვიძლია დავყოთ 2 სტერეო გამოსახულების რაკურსზე. ინჟინერთა მთავარ მიზანს წარმოადგენს 3D მონიტორის სრული გფართოვების გამოყენება მონო რეჯიმში. ხვრელური რასტრებს ამზადებენ ელექტრულად გამორთვადს, მაგალითად: თხევად კრისტალების ბაზაზე. თავისთავად ლინზური რასტრის გამორთვა შეუძლებელია. სხვა ვარიაცია პარალაქს-ბარიერის არის განათება. LCD მონიტორები ნათდება წვრილი ვერტიკალური განათების წყაროს საშუალებით. მეორე წყვილი სინათლის წყაროს ჩართვით (ნახატზე ცისფრადაა აღნიშნული) მონიტორი გადადის მონო რეჟიმში. მთავარი უარყოფითი მხარე გახლავთ ის, რომ სტერეო გამოსახულების ხედვისას თქვენი ტვინი გაურკვევლობაშია, რომ მის წინ ნამდვილად მოცულობითი გამოსახულებაა, მაგრამ იმ მომენტამდე, სანამ თქვენ გაუნძრევლად ხართ. თუ ოდნავ გადახარეთ თავი გამოსახულება მახინჯდება, რაც არაა დამახასიათებელი რეალური სხეულისათვის, რადგან თითოეული თვალი ხედავს მაინც იმ გამოსახულებას, რომელსაც იღებს იგი კამერით ფიქსირებული სივრცის წერტილიდან. სტერეოსკოპული 3D მონიტორის გამოსახულება არ მახინჯდება იმ შემთხვევაში, თუ თავი გაუნძრევლად გაქვთ. სტერეო გამოსახულებისათვის კი თუ მონიტორი და სისტემაც ხელს გიწყობთ, არსებობს დრაივერები და პროგრამული უზრუნველყოფები დადებითი მხარეები: დამზადების ტექნოლოგიის სიმარტივე არც ისე ძვირი თვითღირებულება,რაც ფასდაკლების იმედს ტოვებს ამ მონიტორებზე. რეალურად მისაღწევი მონაცემთა სიჩქარის სისწრაფე (ორმაგი გაძლიერება მონოსთან შედარებით) საჭირო პროგრამულ უზრუნველყოფათა არსებობა. უარყოფითი მხარეები: გვერდზე გახედვის და დინამიური პარალაკსის შეუძლებლობა სტერეოეფექტის შეზღუდული ზონა ფსევდოსკოპური ეფექტის არსებობა 2 ჯერ მცირე ჰორიზონტალური გაფართოვება მონიტორის ზემოთ ჩამოთვლილი დადებით-უარყოფითი მხარეები დახვეწის სტადიაშია და შესაბამისას ყველა მოდელს არ აქვს ასეთივე მახასიათებლები. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.